Iga (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈiɡa], AS: [iga]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) imię żeńskie; zob. też Iga w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) [1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Iga Igi dopełniacz Igi Ig celownik Idze Igom biernik Igę Igi narzędnik Igą Igami miejscownik Idze Igach wołacz Igo Igi - przykłady:
- (1.1) Iga wzięła udział w sympozjum szopenologicznym w Pile.
- (1.1) Przypomnieliśmy Idze o jej obietnicy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pani Iga • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Iga • kobieta imieniem (o imieniu) Iga • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Iga • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Iga • otrzymać / dostać / przybrać imię Iga • dzień imienin / imieniny Igi
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Jadwiga ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Jadwiga
- uwagi:
- Należy rozróżniać formy C. i Ms. lp: Idze (M. lp Iga) oraz Idzie (M. lp Ida).
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) Ига ż
- źródła:
- ↑
Hasło „Iga” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.