Ende (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈɛndə] ​ lm [ˈɛndn̩]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) koniec, zakończenie

(1.2) przen. śmierć, koniec

(1.3) końcówka, zakończenie, czubek

(1.4) beznadzieja, sytuacja bez wyjścia

odmiana:

(1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	das Ende	die Enden
dopełniacz	des Endes	der Enden
celownik	dem Ende	den Enden
biernik	das Ende	die Enden

przykłady:

(1.1) Am Ende der Straße biegen Sie nach links. → Na końcu ulicy proszę skręcić w lewo.

(1.1) Alle Freiwilligen haben Ende Oktober an einem Vorbereitungskurs teilgenommen. → Wszyscy wolontariusze pod koniec października wzięli udział w kursie przygotowawczym.

(1.1) Der neue Film kommt in die Kinos am Ende des Jahres. → Nowy film wchodzi do kin pod koniec roku.

(1.1) Diese Geschichte hat ein trauriges Ende. → Ta historia kończy się smutno.

(1.1) Wenn er mal zu Wort kommt, findet er kein Ende. → Gdy już dojdzie do słowa, nie może przestać (mówić).

(1.1) Die meisten Gäste sind Ende zwanzig. → Większość gości ma już niemal trzydzieści lat.

(1.1) Der Tag neigte sich dem Ende zu. → Dzień chylił się ku końcowi.

(1.2) Er hatte ein sanftes Ende. → Miał lekką śmierć.

składnia:

kolokacje:

(1.1) am Ende • Ende Januar / Februar / Winter / Sommer / Woche 12 • Ende des Jahres / des Monats / der Woche / der Ferien

synonimy:

(1.1) Schluss, Beendigung

antonimy:

(1.1) Beginn, Anfang

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Endung ż

czas. enden

przym. endlich

przysł. endlich

związki frazeologiczne:

am Ende sein, der Anfang vom Ende, Ende gut, alles gut, Ende nehmen, zu Ende sein; przysłowie: alles hat ein Ende, nur die Wurst hat zwei

etymologia:

śwn. ende << swn. enti; st.nord. endi, goc. 𐌰𐌽𐌳𐌴𐌹𐍃 (andeis), st.ang. ende (ang. end)

uwagi:

źródła: