Bund (język polski)

wymowa:
IPA: [bũnt], AS: [bũnt], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) hist. polit. skrótowa nazwa Powszechnego Żydowskiego Związku Robotniczego na Litwie, w Polsce i Rosji; zob. też Bund (partia) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Po zakończeniu pierwszej wojny światowej w związku z rozpadem wielonarodowego Imperium Rosyjskiego i powstaniem odrodzonego państwa polskiego, Bund zmuszony był dostosować się do nowej rzeczywistości[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) partia
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bundowiec m
przym. bundowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
jid. בונדzwiązek
uwagi:
tłumaczenia:
  • białoruski: (1.1) бунд m
  • francuski: (1.1) Bund m
  • litewski: (1.1) Bundas m
  • rosyjski: (1.1) Бунд m
  • ukraiński: (1.1) Бунд m
źródła:
  1. Biuletyn Żydowskiego Instytutu Historycznego 2003, s. 53

Bund (język francuski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) hist. polit. Bund
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Bund (język niemiecki)

wymowa:
lp IPA: [bʊnt]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) związek
(1.2) muz. próg
(1.3) kraw. pas (wszyty przy spodniach, spódnicy)
(1.4) adm. polit. rząd federalny (jako całość, w odróżnieniu od administracji pojedynczych krajów związkowych w Niemczech)
(1.5) pot. forma skrócona od Bundeswehr

rzeczownik, rodzaj nijaki lub męski

(2.1) pęczek
odmiana:
(1.1-4)[1]
(2.1)[1]
(2.1)[1]
przykłady:
(1.4) Die Gedenkstätte Marienborn wird künftig vom Bund gefördert.[2]Miejsce pamięci w Marienborgu będzie w przyszłości wspierane przez rząd.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Bündnis
(2.1) Bündel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Binden n, Bindung ż, Gebinde n
czas. binden
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla pol. bunt[3]
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
  2. Mitteldeutsche Zeitung online, DDR-Geschichte, 18.06.2018
  3. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 41.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.