Binden (język niemiecki)

wymowa:
lp IPA: [ˈbɪndən]
znaczenia:

rzeczownik odczasownikowy, rodzaj nijaki

(1.1) wiązanie, związanie
(1.2) spajanie, spojenie

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) lm od: Binde
odmiana:
(1.1-2)[1] blm
(2.1) zob. Binde
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Binde ż, Bindung ż, Bund n/m, Gebinde n, Binder m, Binderin ż, Gebundenheit ż
czas. binden
przym. bindend
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.