Biskupiec (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [bʲisˈkupʲjɛʦ̑], AS: [bʹiskupʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w Polsce, w powiecie olsztyńskim; zob. też Biskupiec w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Biskupiec dopełniacz Biskupca celownik Biskupcowi biernik Biskupiec narzędnik Biskupcem miejscownik Biskupcu wołacz Biskupcu - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Biskupcu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Biskupca • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Biskupca • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Biskupca • mieszkaniec / mieszkanka Biskupca • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Biskupcu • pochodzić z Biskupca • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Biskupca • szpital / urząd miejski w Biskupcu • burmistrz Biskupca
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. biskupka ż, biskupczanin m, biskupczanka ż, biskup mos, biskupstwo n
- przym. biskupiecki, biskupi
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.