Angl (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. etn. członek plemienia germańskiego zamieszkującego od V do VI wieku Brytanię^[1]; zob. też Anglowie w Wikipedii

odmiana:

(1.1) zwykle lm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Angl	Anglowie
dopełniacz	Angla	Anglów
celownik	Anglowi	Anglom
biernik	Angla	Anglów
narzędnik	Anglem	Anglami
miejscownik	Anglu	Anglach
wołacz	Anglu	Anglowie

przykłady:

(1.1) Prawdę mówiąc, plemiona germańskie na terytorium Brytanii zatracały swój pierwotny charakter – kondotierzy sascy czy jutyjscy wstępowali na służbę wybranego wodza, przy którym była sława zwycięzcy, bez różnicy czy był on Sasem, czy Anglem^[2].

(1.1) W 441 r. rozpoczął się trwały podbój Brytanii przez Germanów. Obok Sasów z Holsztynu z półwyspu duńskiego zaczęli emigrować w poszukiwaniu lepszych ziem uprawnych Anglowie i Jutowie^[3].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Anglia ż

forma żeńska Anglijka ż

przym. angielski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Angle
• baskijski: (1.1) anglo
• esperanto: (1.1) englo
• francuski: (1.1) Angle m
• łaciński: (1.1) Anglus m
• włoski: (1.1) Anglo m

źródła: