Варшава (język białoruski)
- transliteracja:
- Varšava
- wymowa:
- warszàwa
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. Warszawa[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Варша́ва dopełniacz Варша́вы celownik Варша́ве biernik Варша́ву narzędnik Варша́вай / Варша́ваю miejscownik Варша́ве - przykłady:
- (1.1) Варшава гэта сталіца Польшчы. → Warszawa jest stolicą Polski.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) сталіца
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. варшавянін m, варшавянка ż
- przym. варшаўскі
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Białystok 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 366.
Варшава (język bułgarski)
- transliteracja:
- Varšava
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. Warszawa
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Един известен албански писател пристигна във Варшава. → Znany pisarz albański przybył do Warszawy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. варшавянин m, варшавянка ż
- przym. варшавски
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Варшава (język czuwaski)
- transliteracja:
- wymowa:
- IPA: /varˈʃava/
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- (1.1) geogr. Warszawa
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Варшава (język kazachski)
- transliteracja:
- Varşava
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- (1.1) geogr. Warszawa
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Варшава possessivus Варшаваның celownik Варшаваға biernik Варшаваны miejscownik Варшавада ablatyw Варшавадан narzędnik Варшавамен - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. варшавалық
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Варшава (język kirgiski)
- transliteracja:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- (1.1) geogr. Warszawa
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz kirgiski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
Варшава (język macedoński)
- transliteracja:
- Varšava
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
Варшава (język rosyjski)
- transliteracja:
- Varšava
- wymowa:
- [vɐrˈʂavə]
- podział przy przenoszeniu wyrazu: Вар•ша́•ва
- znaczenia:
rzeczownik nieżywotny, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. Warszawa
- (1.2) przen. Warszawa (rząd Polski)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Варша́ва Варша́вы dopełniacz Варша́вы Варша́в celownik Варша́ве Варша́вам biernik Варша́ву Варша́вы narzędnik Варша́вой
przest. Варша́воюВарша́вами miejscownik Варша́ве Варша́вах - przykłady:
- (1.1) Я живу́ в Варша́ве. → Mieszkam w Warszawie.
- (1.1) По́льская освободи́тельная А́рмия Крайо́ва, герои́чески боро́вшаяся с ги́тлеровскими оккупа́нтами, подняла́ восста́ние в Варша́ве. → Polska wyzwoleńcza Armia Krajowa, która heroicznie walczyła z hitlerowskimi okupantami, wszczęła powstanie w Warszawie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. варшавя́к m, варшавя́нин m
- przym. варша́вский
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Варшава (język ukraiński)
- transliteracja:
- Varšava
- wymowa:
- Варша́ва zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. Warszawa[1]
- odmiana:
- (1.1) [2]
przypadek liczba pojedyncza mianownik Варша́ва dopełniacz Варша́ви celownik Варша́ві biernik Варша́ву narzędnik Варша́вою miejscownik на/у Варша́ві wołacz Варша́во - przykłady:
- (1.1) Я їду ввечері до Варшави. → Jadę wieczorem do Warszawy.
- (1.1) У це́нтрі Варша́ви є ву́личка, що но́сить ім'я́ Ві́нні Пуха.[3] → W centrum Warszawy znajduje się uliczka nazwana imieniem Kubusia Puchatka.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) столиця
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. варшав'янин m, варшав'янка ż
- przym. варшавський
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Варшава” w: Słowniki Lingea, slowniki.lingea.pl.
- ↑ Hasło „Варша́ва” w: Словники України online.
- ↑ 10 фактів w: Польська Розмовник для роботи, Wydawnictwo Edgard, Warszawa 2020, ISBN 978-83-66404-44-1, s. 9.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.