łub (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [wup], AS: [u̯up], zjawiska fonetyczne: wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. kora, zwł. lipowa
(1.2) przest. gw. kosz z pasów kory[1]
(1.3) przest. łubiana budka na wozie lub saniach[1]
(1.4) przest. dawny wóz z łubianą budką[1]
(1.5) przest. lud. obręcz z kory do upinania ubioru głowy w stroju ludowym[1]
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.4) Tymczasem czeladź, z rozkazu pana stolnika, pakowała zwolna łuby do drogi[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) łub lipowy / świerkowy • łubem wybitykoszałka z łubu
(1.3) wóz nakryty łubem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) kosz
(1.4) wóz
(1.5) obręcz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łubianka ż, łubie n
zdrobn. łubek mrz
przym. łubiany, łubowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 4 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „łub” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Henryk Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.