łęk (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jeźdz. część siodła wygięta do góry; zob. też Łęk (element siodła) w Wikipedii
(1.2) jeźdz. siodło z przednią i tylną częścią wygiętymi do góry
(1.3) archit. element konstrukcyjny lub dekoracyjny w formie łuku; zob. też Łęk (architektura) w Wikipedii
(1.4) sport. uchwyt w kadłubie konia gimnastycznego
(1.5) geol. wklęsły fałd warstw skalnych; zob. też Synklina w Wikipedii
(1.6) techn. jarzmo wahliwe łukowe
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.1) Łęk tylny jest zazwyczaj dłuższy i bardziej płaski od łęku przedniego.
(1.3) Gurty pojawiły się w sklepieniu kolebkowym jako tzw. łęki jarzmowe[1].
(1.4) Podczas ćwiczeń na koniu z łękami jeden z zawodników zwichnął bark.
(1.5) W geologii wklęsły fałd skalny nazywamy łękiem albo synkliną.
składnia:
kolokacje:
(1.3) łęk przyporowy
synonimy:
(1.5) synklina
antonimy:
(1.5) antyklina, siodło
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. łękowaty, łękowy
rzecz. przełęcz ż, łękotka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *lǫkъ
uwagi:
tłumaczenia:
(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: synklina
  • niemiecki: (1.1) Zwiesel ż
  • włoski: (1.1) arcione m; (1.3) arco m
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.