Ługańsk (język polski)
Ługańsk (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w Ukrainie, administracyjne centrum obwodu ługańskiego[1]; zob. też Ługańsk w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Ługańsk Ługański dopełniacz Ługańska Ługańsków celownik Ługańskowi Ługańskom biernik Ługańsk Ługański narzędnik Ługańskiem Ługańskami miejscownik Ługańsku Ługańskach wołacz Ługańsku Ługański - przykłady:
- (1.1) W 1896 r. otwarto w Ługańsku fabrykę parowozów.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Ługańsku • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Ługańska • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Ługańska • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Ługańska • mieszkaniec / mieszkanka Ługańska • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Ługańsku • pochodzić z Ługańska • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Ługańska
- synonimy:
- (1.1) hist. Woroszyłowgrad (1935–1958 i 1970–1990), żart. pejor. Ługanda
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) Ukraina
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Ługańszczyzna ż, Ługanka ż, Łuhanka ż, Ługań m, Łuhań m
- przym. ługański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ros. Луганск < ros. Лугань → Ługań (Łuhań), Ługanka (Łuhanka), rzeka nad którą założono miasto
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Luhansk
- białoruski: (1.1) Луганск m
- czeski: (1.1) Luhansk m
- duński: (1.1) Luhansk n, Lugansk n
- francuski: (1.1) Louhansk m, Lougansk m
- litewski: (1.1) Luganskas m, Luhanskas m
- niemiecki: (1.1) Luhansk n, Lugansk n
- portugalski: (1.1) Lugansk ż
- rosyjski: (1.1) Луганск m
- ukraiński: (1.1) Луганськ m
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 295.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.