zuccone (język włoski)

wymowa:

IPA: /ʦuk.ˈko.ne/ lub /ʣuk.ˈko.ne/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) spoż. duża dynia

(1.2) duża głowa

(1.3) człowiek o dużej głowie

(1.4) przest. łysa głowa

(1.5) przen. głupiec

(1.6) przen. uparciuch

przymiotnik

(2.1) głupi

odmiana:

(1.1-6) lp zuccone; lm zucconi

przykłady:

(1.5) È uno zuccone che non capisce niente. → To głupiec, który nic nie rozumie.

(2.1) I genitori sono intelligenti, ma hanno due figlie una più zuccone dell'altra. → Rodzice są inteligentni, lecz mają dwie córki, jedna głupsza od drugiej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) testone

(1.3) testone

(1.5) babbeo, balordo, cretino, idiota, pot. rapa, sciocco, stupido, pot. testa di legno, testa vuota, pot. zucca, rzad. zufolo

(1.6) caparbio, reg. capoccione, cocciuto, pot. mulo, ostinato, testardo, pot. testone

(2.1) ottuso, sciocco, stupido, tonto

antonimy:

(1.5) pot. cima, genio, mente

(2.1) acuto, intelligente, perspicace, pronto

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zucca ż, zucchina ż, zucchino m, zucchetta ż, zucchetto m, zuccaia ż, zuccaiola ż, zuccotto m, zuccata ż, zucconaggine ż, zucconamento m, zucconatura ż

forma żeńska zuccona ż

czas. zucconare

związki frazeologiczne:

etymologia:

zgrub. od wł. zucca + -one

uwagi:

źródła: