zucca (język włoski)

zucca (1.1)

zucche (1.2)

wymowa:

IPA: /ˈʦuk.ka/ lub /ˈʣuk.ka/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. dynia

(1.2) spoż. dynia

(1.3) przen. żart. pogard. głowa, pała, łeb

odmiana:

(1.1-3) lp zucca; lm zucche

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) reg. cocuzza, książk. cucurbita

(1.2) reg. cocuzza

(1.3) capo, reg. capoccia, pot. cranio, żart. pera, testa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zuccaia ż, zuccaiola ż, zuccotto m, zuccata ż, zuccona ż, zucconaggine ż, zucconamento m, zucconatura ż

zdrobn. zucchetta ż, zucchettina ż, zucchetto m, zucchettino m, zucchina ż, zucchino m

zgrub. zuccona ż, zuccone m

pejor. zuccaccia ż

czas. zucconare

przym. zuccone

związki frazeologiczne:

avere sale in zucca → mieć olej w głowie

zucca pelata → łysa pała

etymologia:

p.łac. cucutia

uwagi:

źródła: