znokautowanie (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) sport. uniemożliwienie rywalowi dalszej walki poprzez zadanie unieszkodliwiającego ciosu
(1.2) przen. odniesienie nad kimś zwycięstwo w sposób spektakularny
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Szybkie znokautowanie Niemca zapewniło Polakowi mistrzowski tytuł.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) knock-out, nokaut
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nokaut mrz, nokautowanie n
czas. nokautować ndk., znokautować
przym. nokautowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. znokautować + -anie, pol. z- + nokautowanie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.