nokautować (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. znokautować)

(1.1) sport. uniemożliwiać rywalowi dalszą walkę poprzez zadanie unieszkodliwiającego ciosu
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) W szeregu walk nokautował rywala jednego po drugim.
składnia:
(1.1) nokautować + B.nie nokautować + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nokaut mrz, nokautowanie n, znokautowanie n
czas. znokautować dk.
przym. nokautowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nokaut + -ować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.