zawstydzenie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) uczucie wstydu[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zawstydzenie zawstydzenia dopełniacz zawstydzenia zawstydzeń celownik zawstydzeniu zawstydzeniom biernik zawstydzenie zawstydzenia narzędnik zawstydzeniem zawstydzeniami miejscownik zawstydzeniu zawstydzeniach wołacz zawstydzenie zawstydzenia - przykłady:
- (1.1) Jak brat Masseo powiedział świętemu Franciszkowi, niby w żartach, że świat za nim chodzi, i jak święty Franciszek odpowiedział, że tak jest istotnie, ku zawstydzeniu świata i z łaski Boga.[2]
- (1.1) Nieskromna nastolatka nie okazała żadnych oznak zawstydzenia.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) wstyd, skrępowanie, zmieszanie, zażenowanie, żenada
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) uczucie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wstydzenie n, wstyd m, wstydliwość ż
- czas. zawstydzać ndk., wstydzić się dk., zawstydzić dk.
- ims. zawstydzony
- przym. zawstydzony
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. za- + wstyd + -enie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) embarrassment
- kataloński: (1.1) vergonya ż
- włoski: (1.1) vergogna ż
- źródła:
- ↑ Hasło „zawstydzenie” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ www.greg.pl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.