wyskubek (język polski)
wyskubek (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) reg. zwyczaj wspólnego darcia pierza przez dziewczęta i kobiety zakończonego zabawą[1]
- (1.2) reg. czasem sama zabawa kończąca skubanie pierza
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wyskubek wyskubki dopełniacz wyskubka[2] wyskubków celownik wyskubkowi wyskubkom biernik wyskubek wyskubki narzędnik wyskubkiem wyskubkami miejscownik wyskubku wyskubkach wołacz wyskubku wyskubki - przykłady:
- (1.1) Zdarzało się, iż przebierańcy odwiedzali różne domy, w których odbywały się wyskubki (pierzajki, szkubki) i prządki.
- (1.2) Co to był wyskubek? Było to ściśle związane z pierzawką przyjęcie organizowane przez gospodynię wieczoru, beneficjentkę sąsiedzkiej pomocy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) urządzać wyskubek
- synonimy:
- (1.1) wydzirki, wyszkubki, pierzajki, pierzoki, pierzawka, pirzawka, pierzorki, piórnik, pierzok, pierzaczki, szkubki, reg. śl. szkubanie, froncka
- (1.2) reg. wielkop. tłuka, reg. śl. federbal, fyjderbal, nołwara
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. wyskubywać ndk., wyskubać dk., wyskubnąć dk.
- rzecz. wyskubanie n, wyskubywanie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) czasem tylko w lm → wyskubki
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. X, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958–1969, s. 232.
- ↑ Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Wiedza Powszechna, Warszawa 1997, ISBN 978-83-214-1375-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.