przebieraniec (język polski)

przebierańcy (1.1)
przebierańcy (1.2)
wymowa:
IPA: [ˌpʃɛbʲjɛˈrãɲɛʦ̑], AS: [pšebʹi ̯erãńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.akc. pob.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. osoba występująca w kostiumie upodabniającym do kogoś, czasem w masce
(1.2) pot. żart. o człowieku niestandardowo, śmiesznie ubranym
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) W drzwiach stanęli przebierańcydiabeł i śmierć; okazało się, że to kolędnicy.
(1.2) Nasza córka chyba wpadła w nie najlepsze towarzystwo, widziałem na ulicy z jakimś dziwnym przebierańcem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bal przebierańców
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przebranie n, przebieranie n, przebieralnia ż, przebieranka ż
czas. przebierać ndk., przebrać dk.
przym. przebierańcowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • rosyjski: (1.1) ряженный
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „przebieraniec” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.