przebieraniec (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpʃɛbʲjɛˈrãɲɛʦ̑], AS: [pšebʹi ̯erãńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. osoba występująca w kostiumie upodabniającym ją do kogoś, czasem w masce
- (1.2) pot. żart. o człowieku niestandardowo, śmiesznie ubranym
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przebieraniec przebierańcy dopełniacz przebierańca przebierańców celownik przebierańcowi przebierańcom biernik przebierańca przebierańców narzędnik przebierańcem przebierańcami miejscownik przebierańcu przebierańcach wołacz przebierańcu[1] przebierańcy - przykłady:
- (1.1) W drzwiach stanęli przebierańcy – diabeł i śmierć; okazało się, że to kolędnicy.
- (1.2) Nasza córka chyba wpadła w nie najlepsze towarzystwo, widziałem ją na ulicy z jakimś dziwnym przebierańcem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bal przebierańców
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przebranie n, przebieranie n, przebieralnia ż, przebieranka ż
- czas. przebierać ndk., przebrać dk.
- przym. przebierańcowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) ряженный
- źródła:
- ↑ Hasło „przebieraniec” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.