przebierać (język polski)

kobiety przebierają (1.4) oliwki
tenisista przebiera się (2.1)
wymowa:
IPA: [pʃɛˈbʲjɛraʨ̑], AS: [pšebʹi ̯erać], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i  j 
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. przebrać)

(1.1) przerzucać, przekładać jakieś rzeczy
(1.2) poruszać ciągle nogami lub palcami
(1.3) wybrzydzać, grymasić, nie móc zdecydować się
(1.4) oczyszczać coś drobnego
(1.5) zmieniać komuś ubranie
(1.6) dobierać komuś kostium, przebranie

czasownik zwrotny niedokonany przebierać się (dk. przebrać się)

(2.1) zmieniać ubranie, zakładać inne ubranie
(2.2) zakładać kostium, przebranie
odmiana:
(1.1-6) koniugacja I
(2.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Przebierała w szafie pełnej ubrań w poszukiwaniu szalika.
(1.2) Dziecko leżące w łóżeczku przebierało nóżkami i rączkami.
(1.3) Nie przebierał w argumentach i wyraził się bardzo bezpośrednio.
(2.1) Dorota poszła do swojego pokoju żeby przebrać się w sukienkę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przebranie n, przebieranie n, przebieraniec m, przebieranka ż
związki frazeologiczne:
przebierać jak w ulęgałkach • nie przebierać w słowach • przebrała się miarka
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.