wypasacz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) roln. ogólnie – osoba zajmująca się wypasaniem zwierząt hodowlanych

(1.2) pogard. mężczyzna, który celowo doprowadza partnerkę do stanu chorobliwej otyłości, w którym jej życie i funkcjonowanie jest w pełni od niego zależne^[1]

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wypasacz	wypasacze
dopełniacz	wypasacza	wypasaczy
celownik	wypasaczowi	wypasaczom
biernik	wypasacza	wypasaczy
narzędnik	wypasaczem	wypasaczami
miejscownik	wypasaczu	wypasaczach
wołacz	wypasaczu	wypasacze

przykłady:

(1.2) Wypasacz wie, że jego partnerka z każdym kilogramem staje się mniej atrakcyjna dla ewentualnych konkurentów i coraz bardziej uzależniona od niego.^[2]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) tuczyciel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) pasterz, skotnik, kowboj, świniopas, juhas, koziarz, gaucho

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wypas m, wypasanie n, pasanie n, paśnik m, pasza ż, wypaśność ż, popas m, spasanie n, spaślak m

czas. wypasać ndk., pasać ndk., wypaść dk., spasać ndk.

przym. wypasiony, wypasowy, paszowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. wypasać + -acz

(1.2) od (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) feeder

źródła: