świniopas (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɕfʲĩˈɲɔpas], AS: [śfʹĩńopas], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek, który pasie świnie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik świniopas świniopasy dopełniacz świniopasa świniopasów celownik świniopasowi świniopasom biernik świniopasa świniopasów narzędnik świniopasem świniopasami miejscownik świniopasie świniopasach wołacz świniopasie świniopasy - przykłady:
- (1.1) Mój dziadek często powtarzał, że jak się nie będę uczył, to zostanę świniopasem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) świniarz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- z wcześniejszego pol. świnopas[1] < prasł. *svinopasъ[2]; synchronicznie pol. świnia + -o- + paść
- por. st.rus. свинопасъ, białor. свінапа́с, ukr. свинопа́с, ros. свинопа́с
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) swineherd
- baskijski: (1.1) txerrizain, urdezain
- bułgarski: (1.1) свинар m
- duński: (1.1) svinepasser w, daw. svinedreng w
- hiszpański: (1.1) porquero m, porquerizo
- nowogrecki: (1.1) χοιροβοσκός m
- słowacki: (1.1) sviniar m
- węgierski: (1.1) disznópásztor
- włoski: (1.1) porcaio m, porcaro m, guardiano m dei porci
- źródła:
- ↑
Porada „konował i świniopas” w: Poradnia językowa PWN. - ↑ А. Ф. Журавлев, Эволюции смыслов, Издательский Дом ЯСК, Moskwa 2016, ISBN 978-5-9907947-5-7, s. 46.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.