wylęg (język polski)
wylęg (1.2) dymówki
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zool. wydostanie się młodego osobnika z jaja lub organizmu rodzicielskiego[1]; zob. też wylęg w Wikipedii
- (1.2) zool. ogół jaj lub młodych w jednym miocie lub okresie[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wylęg wylęgi dopełniacz wylęgu wylęgów celownik wylęgowi wylęgom biernik wylęg wylęgi narzędnik wylęgiem wylęgami miejscownik wylęgu wylęgach wołacz wylęgu wylęgi - przykłady:
- (1.1) Kiedy następuje wylęg u bociana białego?
- (1.2) Tego lata wylęg u jaskółek był nadzwyczaj liczny.
- składnia:
- (1.1) wylęg + D.
- (1.2) wylęg + D.
- kolokacje:
- (1.1) wylęg drobiu / komarów / żurawi • okres wylęgu
- (1.2) wylęg łososia • przeżywalność wylęgu
- synonimy:
- (1.1) ląg, lęg, wyklucie; rzad. war. wyląg
- (1.2) ląg, lęg; rzad. war. wyląg
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wyląg mrz, wylęganie n, wylęganiec mos, wylęgarka ż, wylęgarnictwo n, wylęgnięcie n
- czas. wyląc się dk., wylęgać się ndk., wylęgnąć się dk.
- przym. wylęgły, wylęgowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. wyląc się
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „wylęg (wylęganie się)” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN. - ↑ Hasło „wylęg (potomstwo)” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.