wykon (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) środ. wynik pracy[1]
(1.2) środ. muz. występ, wykonanie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Nowy budynek przedstawia sobą dziesięciokondygnacyjny wysokościowiec. Rzecz w tym, że zachorowalność na budowie jak raz się zmniejszyła i wykon nastąpił w terminie[2].
(1.2) To był świetny wykon, publiczność szalała.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wykonywanie n, wykonanie n, wykonawca m, wykonawczyni ż, podwykonawca m
czas. wykonywać ndk., wykonać dk.
przym. przedwykonawczy, wykonawczy, powykonawczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) forma skrócona od wykonanie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wykon” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Jan Brzechwa, Miejsce dla kpiarzy, 1967.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.