wrzątek (język polski)
wrzątek (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈvʒɔ̃ntɛk], AS: [vžõntek], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) ciecz (najczęściej woda) w stanie wrzenia (zamieniania się w parę)
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik wrzątek dopełniacz wrzątku celownik wrzątkowi biernik wrzątek narzędnik wrzątkiem miejscownik wrzątku wołacz wrzątku - przykłady:
- (1.1) Żeby herbata była smaczna, należy zalać ją wrzątkiem i odczekać kilka minut.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zalać herbatę wrzątkiem • oparzyć się wrzątkiem • sparzyć coś wrzątkiem
- synonimy:
- (1.1) ukrop, war, reg. białost. kipiatok
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) woda
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wrzenie n, warząchew ż
- czas. wrzeć ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) o wodzie boiling water
- białoruski: (1.1) кіпень m, вар m
- bułgarski: (1.1) o wodzie вряла вода ż
- duński: (1.1) o wodzie kogende vand
- esperanto: (1.1) bolo, bolaĵo, o wodzie bolakvo
- islandzki: (1.1) o wodzie sjóðandi vatn n
- japoński: (1.1) お湯 (おゆ, oyu)
- niemiecki: (1.1) o wodzie kochendes Wasser
- rosyjski: (1.1) кипяток m
- ukraiński: (1.1) кип'яток m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.