wilkołak (język polski)
wilkołak (1.1)
- wymowa:
- IPA: [vʲilˈkɔwak], AS: [vʹilkou̯ak], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) folk. człowiek, który może (częściowo albo w całości) zmienić się w wilka
- (1.2) fant. człowiek, którego jedną z form jest wilk
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wilkołak wilkołaki dopełniacz wilkołaka wilkołaków celownik wilkołakowi wilkołakom biernik wilkołaka wilkołaki narzędnik wilkołakiem wilkołakami miejscownik wilkołaku wilkołakach wołacz wilkołaku wilkołaki - przykłady:
- (1.1) Oglądałem film, w którym młody chłopak zmienił się w wilkołaka.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) człowiek-wilk, likantrop
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wilkołactwo n
- zdrobn. wilkołaczek m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *vľ̥kodlakъ < prasł. *vľ̥kъ + *dlaka → wilk + sierść zwierzęca, zarost, pierwotnie zatem → mający wilczą sierść[1]
- uwagi:
- (1.2) zobacz też: hienołak • kojotołak • lwołak • panterołak • wężołak
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) werewolf, lycanthrope
- baskijski: (1.1) gizotso
- białoruski: (1.1) ваўкалак m
- czeski: (1.1) vlkodlak m
- duński: (1.1) varulv w
- esperanto: (1.1) lupfantomo, homlupo, rzad. likantropo
- estoński: (1.1) libahunt
- fiński: (1.1) ihmissusi
- francuski: (1.1) loup-garou m, lycanthrope m
- hiszpański: (1.1) licántropo m, hombre lobo m
- interlingua: (1.1) lycanthropo
- islandzki: (1.1) varúlfur m
- jidysz: (1.1) ווילקאָלאַק m
- kataloński: (1.1) home llop m; (1.2) home llop m
- litewski: (1.1) vilktakas m, vilkolakis m
- niderlandzki: (1.1) weerwolf m
- niemiecki: (1.1) Werwolf m
- norweski (bokmål): (1.1) varulv m
- nowogrecki: (1.1) λυκάνθρωπος m
- rosyjski: (1.1) волколак m, оборотень m
- slovio: (1.1) volkcxlovek (волкчловек)
- staroangielski: (1.1) werewulf m
- starogrecki: (1.1) λυκάνθρωπος m
- staronordyjski: (1.1) vargúlfr m
- szkocki gaelicki: (1.1) fear-faol
- szwedzki: (1.1) varulv w
- średnio-wysoko-niemiecki: (1.1) werwolf m
- ukraiński: (1.1) вовкулак m, вовкулака m
- włoski: (1.1) licantropo m, lupo mannaro m
- źródła:
- ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.