wilija (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. wigilia
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Po wsiach w wiliję tego dnia idą włościanie do księdza z prośbą o wypominki t.j. o wspomnienie nazwisk zmarłych krewnych i polecenie ich modłom wiernych.[1] (sic!)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wigilia, wilia, wilja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wilia ż, wigilia ż, wilja ż, Wigilia ż
przym. wigilijny
związki frazeologiczne:
jak w Wiliję gwiazdy świecą, kury dobrze jajka niesą
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wigilia
źródła:
  1. Oskar Kolberg Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce. Materyały do etnografii słowiańskiej, seria V Krakowskie, Kraków 1871, s. 331
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.