t.j. (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
skrót
- (1.1) = przest. to jest
- (1.2) = tekst jednolity
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Po wsiach w wiliję tego dnia idą włościanie do księdza z prośbą o wypominki t.j. o wspomnienie nazwisk zmarłych krewnych i polecenie ich modłom wiernych[1]. (sic!)
- (1.2) Dz.U.2017.2183 t.j. z dnia 2017.11.28
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) czyli, tj.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zgodnie ze współczesną ortografią, należy pisać „tj.”
- (1.2) oznaczenie sprzeczne z zasadami techniki prawodawczej, ale w praktyce bywa używane
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tj.
- źródła:
- ↑ Oskar Kolberg Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce. Materyały do etnografii słowiańskiej, seria V Krakowskie, Kraków 1871, s. 331.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.