wikary (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) kośc. prezbiter na stałe pomagający proboszczowi w pracy duszpasterskiej; zob. też wikariusz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wikary wikarzy dopełniacz wikarego wikarych celownik wikaremu wikarym biernik wikarego wikarych narzędnik wikarym wikarymi miejscownik wikarym wikarych wołacz wikary wikarzy - przykłady:
- (1.1) W naszej parafii zarówno proboszcz jak i księża wikarzy uczą w szkole.
- (1.1) Kazanie wikarego zaskoczyło panie z sodalicji mariańskiej.
- (1.1) Babcia Józia przygotowała wikaremu jajecznicę z pięciu jaj.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wikary parafialny • mianować / odwołać wikarego
- synonimy:
- (1.1) wikariusz
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) ksiądz, ojciec, duchowny, kapłan, prezbiter, duszpasterz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wikarówka ż, wikariat m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. vicarius
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) vicar
- baskijski: (1.1) bikario
- bułgarski: (1.1) викарий m
- czeski: (1.1) farní vikář
- esperanto: (1.1) vikario
- hiszpański: (1.1) vicario
- niemiecki: (1.1) Vikar m
- słowacki: (1.1) farský vikár
- wilamowski: (1.1) wikar m, wikār m
- włoski: (1.1) vicario parrocchiale, viceparroco
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.