wihajster (język polski)
- wymowa:
- IPA: [vʲiˈxajstɛr], AS: [vʹiχai ̯ster], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. przedmiot, czasem fragment innego przedmiotu, o nieznanej lub nieistotnej w chwili wypowiedzi nazwie[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wihajster wihajstry dopełniacz wihajstra wihajstrów celownik wihajstrowi wihajstrom biernik wihajster[2][3] wihajstry narzędnik wihajstrem wihajstrami miejscownik wihajstrze wihajstrach wołacz wihajstrze wihajstry - przykłady:
- (1.1) Do czego służy ten wihajster przy lodówce?
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pot. dzyndzel, dynks, tenteges, pipsztyk, ustrojstwo, fincykluchy, pizdryk; grub. pierdolnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) coś
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niem. Wie heißt er? → dosł. „Jak on się nazywa?”
- uwagi:
- (1.1) pisownia alternatywna: wichajster[4]
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) whachamacallit, thingy, thingamajig, doohickey
- duński: (1.1) dims w, dimsedut w, dingenot w, dippedut w
- rosyjski: (1.1) штука ż, штуковина ż
- ukraiński: (1.1) вігайстер m
- włoski: (1.1) arnese m, coso m
- źródła:
- ↑
Hasło „wihajster” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „wihajster” w: Słownik współczesnego języka polskiego, red. Bogusław Dunaj, t. II, Przegląd Reader's Digest, Warszawa 1998, ISBN 83-909366-3-1, s. 520.
- ↑ Hasło „wihajster” w: Inny słownik języka polskiego PWN, red. Mirosław Bańko, t. II, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2014, ISBN 978–83–01–17799–7, s. 1014.
- ↑ Małgorzata Stefaniak, „Absztyfikant założył ancug”, czyli o niemieckich zapożyczeniach we współczesnej polszczyźnie potocznej, w: Język, Komunikacja, Informacja nr 6/2011, red. I. Koutny, P. Nowak, s. 218.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.