wet (język polski)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) daw. odpłacenie, odwzajemnienie
- (1.2) st.pol. upominek dla sędziego[1]
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) pot. weterynarz
- odmiana:
- (1.1) [2]
przypadek liczba pojedyncza mianownik wet dopełniacz wetu celownik wetowi biernik wet narzędnik wetem miejscownik wecie wołacz wecie - przykłady:
- (2.1) Idę z psem do weta.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wet za wet
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem.[1]
- uwagi:
- (1.1) dziś tylko we frazeologii
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2 Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 137.
- ↑ Hasło „wet” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
wet (język angielski)
- wymowa:
- enPR: wĕt, IPA: /wɛt/, SAMPA: /wEt/
- wymowa amerykańska
- homofon: whet (dialekty z utożsamieniem wine-whine)
-
- wymowa australijska
-
- znaczenia:
przymiotnik
czasownik
- (2.1) zwilżać
- odmiana:
- (1) wet; st. wyższy wetter; st. najwyższy wettest
- (2) wet, wet/wetted, wet/wetted, wets, wetting
- przykłady:
- (1.1) Last summer was wet. → Ostatnie lato było mokre.
- (1.1) My towel is wet! Somebody must have been using it! → Mój ręcznik jest mokry! Ktoś musiał go używać!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wetness, wetter
- przysł. wetly
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- nie mylić z: wed; zobacz też: Czasowniki nieregularne w języku angielskim
- źródła:
wet (język niderlandzki)
- wymowa:
- IPA: /wɛt/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski lub żeński
- (1.1) prawo, przepis, norma prawna
- (1.2) nauk. prawo, dobrze opisana i udowodniona teoria opisująca jakieś podstawowe zjawisko
- odmiana:
- (1) lm wetten; zdrobn. lp wetje; lm wetjes
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) de wet ontduiken → omijać prawo
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. abortuswet m ż, grondwet m ż, natuurwet m ż
- przym. ouderwets, nieuwerwets. wettelijk, wettig, onwettig
- czas. wetgeven
- związki frazeologiczne:
- de lange arm der wet • volgens de wet • kracht van wet hebben • de wet voorschrijven
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
wet (język wilamowski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- vett
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zakład (założenie się)[1]
- odmiana:
- (1.1) lp wet; lm weta
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. weta
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 317.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.