werbel (język polski)
werbel (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈvɛrbɛl], AS: [verbel]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) muz. bęben posiadający struny pod spodnią membraną dla uzyskania charakterystycznego dźwięku; zob. też bęben mały w Wikipedii
- (1.2) muz. charakterystyczny dźwięk uzyskiwany na werblu (1.1) poprzez naprzemienne szybkie uderzanie pałeczkami
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik werbel werble dopełniacz werbla werbli / przest. werblów[1] celownik werblowi werblom biernik werbel werble narzędnik werblem werblami miejscownik werblu werblach wołacz werblu werble - przykłady:
- (1.1) W naszej orkiestrze gram na werblu i żelach.
- (1.1) Następny etap, to przygotowanie śladów audio. (…) Werbel jest na dwóch śladach - górna membrana i sprężyny. (A. Majerczyk: Jak to działa)
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bić w werble
- (1.2) wybijać werbel • w takt werbla
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. werblowanie n, werblista
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Wirbel[2]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) snare drum
- kaszubski: (1.1) werbel m
- niemiecki: (1.2) Trommelwirbel m
- włoski: (1.1) rullante m
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „werbel” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
werbel (język kaszubski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) muz. werbel
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.