welur (język polski)
welur (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈvɛlur], AS: [velur]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) włók. tkanina osnowowa z krótkim włosem tworzącym okrywę runową, rodzaj pluszu
- (1.2) rzem. specjalnie wyprawiana skóra cielęca, jagnięca, świńska lub kozia o aksamitnej powierzchni, używana do produkcji cholewek, odzieży i galanterii; zob. też welur w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik welur welury dopełniacz weluru welurów celownik welurowi welurom biernik welur welury narzędnik welurem welurami miejscownik welurze welurach wołacz welurze welury - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) garnitur / bluza / dres z weluru
- (1.2) buty z weluru
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. welurowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. velours[1]
- uwagi:
- (1.1) por. aksamit • welwet • sztruks
- (1.2) por. ircha • zamsz
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) velour
- bułgarski: (1.1) велур m
- duński: (1.1) velour w/n
- esperanto: (1.1) veluro
- niemiecki: (1.1) Velours m; (1.2) Veloursleder n
- węgierski: (1.1) velúr
- źródła:
- ↑
Hasło „welur” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.