watażka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. w dawnej wschodniej Polsce: dowódca Kozaków
- (1.2) współcz. pejor. przywódca luźnych rozbójniczych i buntowniczych oddziałów zbrojnych[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik watażka watażkowie dopełniacz watażki watażków celownik watażce watażkom biernik watażkę watażków narzędnik watażką watażkami miejscownik watażce watażkach wołacz watażko watażkowie depr. M. i W. lm: (te) watażki[2] - przykłady:
- (1.1) Samuel był romantycznym stepowym watażką, do szpiku honorowym, budzącym podziw swą odwagą i z kawalerską fantazją igrającym na każdym kroku z życiem[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) lokalny watażka
- synonimy:
- (1.2) herszt
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1-2) dowódca
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wataha ż
- czas. watażkować ndk.
- przym. watażkowaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. wataha + -ka
- uwagi:
- zob. też watażka w Wikipedii
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: herszt
- źródła:
- ↑
Hasło „watażka” w: Dobry słownik, red. Łukasz Szałkiewicz, Artur Czesak, Sebastian Żurowski. - ↑ Hasło „watażka” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Sławomir Leśniewski, Człowiek, który upokorzył Habsburgów, „Polityka”, 2008-01-19, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.