van (język polski)

wymowa:
‹wan›, IPA: [vãn], AS: [vãn], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) typ nadwozia samochodu osobowego do przewozu większej ilości osób; zob. też van w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pojechaliśmy wszyscy moim siedmioosobowym vanem na plażę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. van[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bogusław Dunaj, Elementy obce w najnowszej leksyce polskiej.

van (język afrykanerski)

wymowa:
IPA: [fɐn]
znaczenia:

przyimek

(1.1) z, od
odmiana:
przykłady:
(1.1) Ek is 'n moedertaalspreker van Afrikaans.Jestem native speakerem języka afrykanerskiego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niderl. van
uwagi:
źródła:

van (język angielski)

wymowa:
enPR: văn, IPA: /væn/, SAMPA: /v{n/
wymowa amerykańska
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) samochód dostawczy, furgonetka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

van (esperanto (morfem))

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) daremny, próżny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
przym. vana
przysł. vane
rzecz. vaneco
czas. vanigi
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

van (język haitański)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wiatr
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz haitański, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

van (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [ban]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński[1]

(1.1) mot. (Boliwia, Chile, Dominikana, Ekwador, Gwatemala, Kostaryka, Kuba, Meksyk, Nikaragua, Portoryko i Estados Unidos) van

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lm (ellos/as, ustedes) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od ir(se)
(2.2) (Ameryka, Kanary i zach. Andaluzja) 2. os. lm (ustedes) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od ir(se)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) furgoneta, monovolumen
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) vehículo
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ang. van
uwagi:
słowo obce w języku hiszpańskim: w piśmie należy wyróżniać kursywą
źródła:
  1. na Kubie, również w rodzaju męskim

van (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) próżny, nadaremny[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

van (język klingoński)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) podrowić
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

van (język niderlandzki)

wymowa:
IPA: [vɑn]
znaczenia:

przyimek

(1.1) z
(1.2) od
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Kiedy jest częścią nazwiska, nigdy nie może być pomijane, więc np. pisownia „Nistelrooya” zamiast „Van Nistelrooya” jest błędna. Przy pisaniu nazwisk Belgów zawsze piszemy Van wielką literą, natomiast przy pisaniu nazwisk Holendrów piszemy je w ten sposób wyłącznie jeśli nazwisko nie jest poprzedzone imieniem, inicjałem lub innym nazwiskiem, w przeciwnym razie należy je pisać małą literą.
źródła:

van (język szwedzki)

wymowa:
[va:n]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przywykły, nawykły, przyzwyczajony[1]
(1.2) doświadczony[1]
(1.3) wprawiony, mający wprawę[1]
odmiana:
(1) van, vant, vana
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. vana
czas. vänja
przysł. vant
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 531.

van (język węgierski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) być
odmiana:
przykłady:
(1.1) Itthon vagyok.Jestem w domu.
(1.1) A hűtőszekrény mellett van az asztal.Obok lodówki jest stół.
(1.1) Apám munkás volt.Mój ojciec był robotnikiem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.