vänja (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) przyzwyczajać kogoś

czasownik zwrotny vänja sig

(2.1) przyzwyczajać się, nawykać

odmiana:

(1) att vänja, vänjer, vande, vant, vänj! ; pres. part. vänjande, perf. part. vand

przykłady:

składnia:

(1.1) vänja någon vid något → przyzwyczajać kogoś do czegoś

(2.1) vänja sig vid något → przyzwyczajać się do czegoś

kolokacje:

synonimy:

(1.1) träna, drilla

(2.1) bli van, anpassa sig

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. vänjande, vänjning

przym. van

związki frazeologiczne:

czasownik frazowy vänja av • vänja sig av

złożenie czasownikowe avvänja, invänja

złożenie przymiotnikowe invand

etymologia:

od szw. van → przyzwyczajony

uwagi:

zobacz też: Czasowniki nieregularne w języku szwedzkim

źródła: