umundurowanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌũmũndurɔˈvãɲɛ], AS: [ũmũndurovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) prawnie wyznaczony strój członków danej organizacji[1]; zob. też umundurowanie w Wikipedii
- (1.2) mundury noszone przez członków danej organizacji[1]
- odmiana:
- (1.1-2) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik umundurowanie dopełniacz umundurowania celownik umundurowaniu biernik umundurowanie narzędnik umundurowaniem miejscownik umundurowaniu wołacz umundurowanie - przykłady:
- (1.1) Mój szef wprowadził obowiązkowe umundurowanie; teraz w biurze czuję się niczym w wojsku.
- (1.2) Obecnie polskie siły zbrojne stosują dwa wzory umundurowania polowego.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. umundurować dk.
- rzecz. mundur mrz, mundurowy mos, mundurowanie n
- przym. mundurowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od umundurować
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2
Hasło „umundurowanie” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.