biuro (język polski)

biuro (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈbʲjurɔ], AS: [bʹi ̯uro], zjawiska fonetyczne: zmięk.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) budynek lub pomieszczenie, w którym wykonywane prace administracyjne, umysłowe, zbierane i przetwarzane informacje; zob. też biuro w Wikipedii
(1.2) forma działalności administracyjnej polegająca na zbieraniu, opracowywaniu i przekazywaniu informacji
(1.3) forma działalności usługowej polegająca na zbieraniu i sprzedaży informacji
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Moja praca w biurze polega na przekładaniu papierków z jednej kupki na drugą.
(1.2) Międzynarodowe Biuro Pokoju otrzymało w roku 1910 Pokojową Nagrodę Nobla.
(1.3) Istnieje zasadnicza różnica między agencją towarzyską a biurem matrymonialnym.
składnia:
kolokacje:
(1.2) biuro matrymonialne • biuro prasowe / politycznebiuro podróży
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. biurowiec m, biurwa ż, biurotyka ż, biuralistyka ż, biuralista m, biuralistka ż
zdrobn. biurko n, biureczko n
przym. biurowy, biurkowy
związki frazeologiczne:
biuro rzeczy znalezionych • wpuść chłopa do biura, to atrament wypije / wpuść chłopa do biura, to atrament z kałamarza wypije
etymologia:
franc. bureau[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „biuro” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.