ukąszenie (język polski)

ukąszenie (1.1) przez psa

ukąszenie (1.2) pająka

wymowa:

IPA: [ˌukɔ̃w̃ˈʃɛ̃ɲɛ], AS: [ukõũ̯šẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • -ni…• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od ukąsić

(1.2) miejsce na ciele, gdzie ktoś lub coś kogoś ukąsiło

odmiana:

przykłady:

(1.1) Ukąszenie przez osę jest zwykle tylko przykrym incydentem, ale czasem bywa też niebezpieczne.

(1.2) Po spotkaniu z psem sąsiada pozostało mi widoczne ukąszenie na tylnej części ciała.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ugryzienie, użądlenie

(1.2) rana kąsana, ugryzienie, użądlenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kęs, kęsek, kąsek, kąsanie, kąsacz, zakąska

czas. kąsać, ukąsić, pokąsać

przym. kąsany, pokąsany, kąsający, kąśliwy

przysł. kąśliwie

związki frazeologiczne:

ukąszenie heglowskie • ukąszenie miłosne • nie ma lekarstwa na ukąszenie fałszywego oskarżyciela

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• arabski: (1.1) لدغة ż
• duński: (1.1) stik n; (1.2) stik n
• hiszpański: (1.1) mordida m, mordedura ż, dentellada ż; (1.2) mordedura ż, picadura ż
• jidysz: (1.1) (przez owada) שטאָך m (sztoch); (1.2) (owada) שטאָך m (sztoch)
• nowogrecki: (1.1) δάγκωμα n, δάγκαμα n; (1.2) δαγκωματιά ż, δαγκωνιά ż, δαγκανιά ż
• rosyjski: (1.1) уку́с m; (1.2) уку́с m

źródła: