שטאָך (jidysz)

(1.1) שטאָך

(1.2) שטאָך

(1.5) שטאָך

transliteracja:

YIVO: shtokh; polska: sztoch

wymowa:

IPA: /ˈʃtɔx/; IPA: [ˈʃtɔx]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kłucie, ukłucie, dźgnięcie, pchnięcie (np. nożem)

(1.2) użądlenie, ukąszenie, ugryzienie (owada)

(1.3) kłucie, kłujący ból

(1.4) przen. uszczypliwość, docinek, przytyk, szpila, szpilka

(1.5) ścieg

odmiana:

(1.1-4) lp שטאָך; lm שטאָכן

(1.5) lp שטאָך; lm שטעך

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) אַ שטאָך טאָן → ukłuć (t. przen.)

(1.3) אַ שטאָך אין האַרצ(ן) → kłucie w sercu, ból serca (t. przen.)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.3) ווייטיק

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. שטעכל, שטעכלער, שטעכלקע, שטעכעניש

czas. שטעכן, אײַנשטעכן, דערשטעכן

przym. שטעכיק, שטעכלדיק

przysł. שטעכיק

związki frazeologiczne:

אָן אַ שטאָך אַרבעט → bezczynny, nie mający nic do roboty

etymologia:

od jid. שטעכן‎^[1]

uwagi:

źródła: