tygr (język polski)
tygr (1.1)
- wymowa:
- IPA: [tɨkr̥], AS: [tykr̦], zjawiska fonetyczne: wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) śr.pol.[1] zool. tygrys
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Do tego ma też sam ten kraj dziwnie wiele dzikich zwierzów – jako elefanty, tygry, lamparty, smoki okrutne, co bardzo szkodzą, lwi, niedźwiedzie czarne, kuropatwy, przepiórki, ptactwa – okrutność wielka, a zwłaszcza nad morzem[2]. (sic!)
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tygrys
- źródła:
- ↑
Słownik polszczyzny XVI wieku. Edycja internetowa, Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, 2010–, ISBN 978-83-65573-85-8. - ↑ XVI-wieczny list z Indii pióra podróżnika Krzysztofa Pawłowskiego
tygr (język czeski)
tygr (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) zool. tygrys
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tygr tygři dopełniacz tygra tygrů celownik tygrovi / tygru tygrům biernik tygra tygry wołacz tygře tygři miejscownik tygrovi / tygru tygrech narzędnik tygrem tygry - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tygřice ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.