turbulencja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) chaotycznie poruszające się wiry i strumienie powietrza w atmosferze ziemskiej[1]
- (1.2) ruch cieczy lub gazu, w którym tory poszczególnych elementów cieczy lub gazu przecinają się ze sobą w chaotyczny sposób[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik turbulencja turbulencje dopełniacz turbulencji turbulencji celownik turbulencji turbulencjom biernik turbulencję turbulencje narzędnik turbulencją turbulencjami miejscownik turbulencji turbulencjach wołacz turbulencjo turbulencje - przykłady:
- (1.1) Wbita paznokciami w siedzenie pasażera przede mną próbuję przetrwać te cholerne turbulencje.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zawirowanie, wstrząs
- (1.2) wirowanie, zawirowanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. turbulencyjka ż
- przym. turbulencyjny
- tem. słow. turbo-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) turbulence; (1.2) turbulence
- baskijski: (1.1) turbulentzia; (1.2) turbulentzia
- bułgarski: (1.1) турбулентност ż
- kataloński: (1.1) turbulència ż
- źródła:
- 1 2
Hasło „turbulencja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.