tupet (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈtupɛt], AS: [tupet]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zbytnia pewność siebie, granicząca z bezczelnością, zuchwałość
- (1.2) półperuka noszona przez mężczyzn dla zakrycia łysiny nad czołem
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tupet tupety dopełniacz tupetu tupetów celownik tupetowi tupetom biernik tupet tupety narzędnik tupetem tupetami miejscownik tupecie tupetach wołacz tupecie tupety - przykłady:
- (1.1) Z tupetem odpowiadał na pytania.
- (1.2) (…) swojego czasu, nosił włosy pudrowane, fryzurę i tupet markizów francuskich (…)[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) z tupetem, mieć tupet
- (1.2) nosić tupet
- synonimy:
- (1.1) zuchwalstwo, buta, czelność, arogancja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tupeciarz m, tupeciara ż
- zdrobn. tupecik m
- przym. tupeciarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) < (1.2)[2]
- (1.2) franc. toupet → czelność, kosmyk włosów, czupryna < st.franc. top → czub[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cheek
- francuski: (1.2) toupet m
- źródła:
- ↑ Z. Gloger: Encyklopedia staropolska
- ↑ Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 26.
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.