arogancja (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌarɔˈɡãnʦ̑ʲja], AS: [arogãncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pewność siebie połączona z lekceważeniem innych, odnoszenie się do kogoś z nonszalancją, wywyższanie się
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Odnosił się do współpracowników z wyjątkową arogancją, nic dziwnego, że nikt go nie lubił.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zuchwalstwo, impertynencja, buta, tupet, bezczelność, hucpa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. arogant m, arogantka ż
przym. arogancki
przysł. arogancko
związki frazeologiczne:
arogancja władzy
etymologia:
łac. arrogantia[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, cz. 1, Rzeczpospolita, Warszawa 2007, ISBN 978-83-60688-78-6, s. 45.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.