pewność siebie (język polski)
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) psych. wiara w swoją wartość, we własne możliwości
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Kloss wypił tego wieczoru dużo, pozbawiało go to zwykłej pewności siebie, musiał być czujny, musiał kontrolować każdy swój gest[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) rezon, stanowczość, śmiałość, tupet
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. pewny siebie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. arogancja
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) self-confidence, confidence, self-assurance, self-assuredness
- bułgarski: (1.1) самоувереност ż
- duński: (1.1) selvsikkerhed w
- esperanto: (1.1) memcerteco
- francuski: (1.1) aplomb m, assurance ż
- hiszpański: (1.1) autoconfianza ż
- kaszubski: (1.1) dzyrzkòsc ż, odwôżnota ż
- niemiecki: (1.1) Selbstsicherheit ż, Selbstbewusstsein ż, Selbstbehauptung ż
- szwedzki: (1.1) självförtroende n
- węgierski: (1.1) magabiztosság
- włoski: (1.1) sicurezza di sé ż
- źródła:
- ↑ Stawka większa niż życie, Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan, 1969 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.