rezon (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈrɛzɔ̃n], AS: [rezõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pewność siebie[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik rezon dopełniacz rezonu celownik rezonowi biernik rezon narzędnik rezonem miejscownik rezonie wołacz rezonie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) mieć / stracić / odzyskać rezon • nabrać rezonu • nie tracić rezonu
- synonimy:
- (1.1) kontenans, animusz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. raison z łac.[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.