kontenans (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [kɔ̃nˈtɛ̃nãw̃s], AS: [kõntẽnãũ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. pewność siebie[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rezon, kuraż
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. contenance od franc. contenir z łac. continere[2]
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kontenans” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.