impertynencja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌĩmpɛrtɨ̃ˈnɛ̃nʦ̑ʲja], AS: [ĩmpertỹnẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) obraźliwe, aroganckie lub niekulturalne słowa czy zachowanie skierowane wobec kogoś
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik impertynencja impertynencje dopełniacz impertynencji impertynencji / przest. impertynencyj[1] celownik impertynencji impertynencjom biernik impertynencję impertynencje narzędnik impertynencją impertynencjami miejscownik impertynencji impertynencjach wołacz impertynencjo impertynencje - przykłady:
- (1.1) Mam dość słuchania twoich impertynencji!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bezczelność, arogancja, zuchwalstwo, zniewaga, obelga, obraza
- antonimy:
- (1.1) kultura, grzeczność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. impertynent m, impertynentka ż
- przym. impertynencki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. impertinence
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) impertinence
- arabski: (1.1) وقاحة, تطاول, صلافة
- esperanto: (1.1) impertinenteco
- francuski: (1.1) impertinence
- niemiecki: (1.1) Impertinenz ż
- szwedzki: (1.1) impertinens w
- włoski: (1.1) impertinenza ż
- źródła:
- ↑
Hasło „impertynencja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.