obraźliwy (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌɔbraʑˈlʲivɨ], AS: [obraźlʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stanowiący obrazę dla kogoś, będący obrazą dla kogoś; sprawiający, że ktoś się obraża
(1.2) obrażający się z byle powodu, skłonny do obrażania się
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Nie przyjechał także Maurycy, co drugi mąż Krystyny uznał za obraźliwe[1].
(1.1) Przeciwieństwem prawdy może być fałsz albo kłamstwo. Fałsz może być obraźliwy, a kłamstwo może być bardzo obraźliwe.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) obelżywy, ubliżający
(1.2) drażliwy, obrażalski
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obrażalski m, obrażalska ż, obraza ż, obraźliwość ż, obrażalstwo n, obrażanie n, obrażenie n, raz m
forma żeńska obraźliwa ż
czas. obrażać ndk., obrazić dk.
przym. obrażalski
przysł. obraźliwie
licz. raz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hanna Kowalewska, Tego lata, w Zawrociu, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.