czub (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szpiczasty koniec czegoś
(1.2) fryzura z uniesionymi włosami
(1.3) zool. kępka piór lub sierści na głowie

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pejor. osoba psychicznie chora

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 2. os. lp rozk. od: czubić
odmiana:
przykłady:
(2.1) Ten facet to totalny czub, lepiej się z nim nie zadawać.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) szpic
(1.3) grzebień
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czubacz mzw, czubatka ż, czubek mos/mrz
przym. czubaty
związki frazeologiczne:
mieć w czubie
etymologia:
(2.1) zgrub. od czubek
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.