szpic (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʃpʲiʦ̑], AS: [špʹic], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) kynol. typ psów obejmujący kilkadziesiąt ras o określonych cechach; zob. też szpic w Wikipedii
rzeczownik, forma fleksyjna
- (3.1) D. lm od: szpica
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szpic szpice dopełniacz szpica szpiców celownik szpicowi szpicom biernik szpic szpice narzędnik szpicem szpicami miejscownik szpicu szpicach wołacz szpicu szpice - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szpic szpice dopełniacz szpica szpiców celownik szpicowi szpicom biernik szpica szpice narzędnik szpicem szpicami miejscownik szpicu szpicach wołacz szpicu szpice - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) szpicak
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. spiczasto, szpiczasto
- przym. spiczasty, szpiczasty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Spitze[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.