tropowiec (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) kynol. łow. pies tropiący zwierzynę[1][2]; zob. też tropowiec w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tropowiec tropowce dopełniacz tropowca tropowców celownik tropowcowi tropowcom biernik tropowca tropowce narzędnik tropowcem tropowcami miejscownik tropowcu tropowcach wołacz tropowcu tropowce - przykłady:
- (1.1) Odpowiednio ułożony ogar polski może być doskonałym tropowcem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pies gończy
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pies
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. trop m, tropiciel m, tropienie n
- czas. tropić ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. trop + -owiec
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) scenthound, scent hound
- fiński: (1.1) vainukoira
- francuski: (1.1) chien courant m
- hiszpański: (1.1) sabueso m
- niemiecki: (1.1) Laufhund m
- szwedzki: (1.1) spårhund w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.